Persoonlijk verhaal

Vroeger op school vonden sommige meiden de gymleraar knap, ik vond de gymlerares veel knapper.  Diep van binnen wist ik toen al dat ik me aangetrokken voel tot vrouwen. Daardoor voelde ik me anders dan anderen en ik wist niet goed hoe ik hierover moest praten. Ik stopte mijn gevoelens weg en droeg een masker. 

Dit masker droeg ik niet alleen, omdat ik niet wist wie ik was en op wie ik precies viel, maar ook omdat ik autistisch ben, alleen wist ik dat toen nog niet. Ik heb de diagnose autisme namelijk pas een half jaar geleden gekregen. Daardoor was het vroeger lastig om vrienden te maken en was ik veel afwezig van school, omdat ik sneller moe werd dan andere kinderen. Dit kwam ook door angsten en andere mentale problemen waar ik het moeilijk mee had. Ik vond het moeilijk en zat vaak met mezelf in de knoop.

‘Wat is mijn seksualiteit?’

Uiteindelijk wilde ik meer duidelijkheid voor mezelf. ‘Wat is mijn seksualiteit?’ Ik ben erover gaan praten met mijn vrienden en familie. ‘Ik weet niet op wie ik val.’ zei ik dan. Ze motiveerde mij om te gaan experimenteren en meer te leren over mezelf. Ik ben veel gaan nadenken, gaan lezen online en gaan daten via datingapps. Ik heb de tijd genomen en daar ben ik blij mee.

‘Ik vond de gymlerares veel knapper.’

Na een tijd was ik aan het appen met een leuke meid. Ik merkte gewoon dat ik vlinders had in mijn buik en graag bij haar wilde zijn. Zo snel en zo sterk heb ik dat nog nooit ervaren. Toen wist ik het zeker, ik ben lesbisch. De volgende stap was het vertellen aan mijn vrienden en familie. Dit was heel spannend, maar ze reageerde goed. Elke keer dat ik het weer aan iemand vertelde, voelde het fijner en meer vertrouwd. Ik kon eindelijk mezelf zijn, zonder masker.